หัวสมองตีบตัน เอ่อว่ะ...เข้าท่าดีนามปากกานี้ อ่านเจอในเว็บเด็กดี มันน่าจะเป็นนามปากกาของผมนะ เพราะผมอยากจะเขียนอะไรก็คิดไม่ออก มันตีบตันไปหมด เคยมีความฝันนะ อยากจะเขียนเรื่องสั้นสักเรื่อง แต่พอเขียนไป อ้าว...มันตีบตันอีกละ อยากจะเขียนบทกวี พอเขียนไปได้สักหน่อย อ้าว...ตีบตันอีกละ อยากจะเขียนนวนิยาย..เอาแบบง่ายๆ ไม่ต้องหวือหวา แบบแฟนตาซีก็ได้ ให้มันจบสักเรื่อง คิดพล็อตได้แล้ว ร่างตัวละคร ร่างฉากแล้ว เขียนสักตอนสองตอน...อ้าว...ไหลลงทะเลซะแล้ว มั่วไปหมด ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร จะเขียนแนวโรแมนติก ออกเป็นนิยายตลก
หรือว่าตัวผมไม่เหมาะที่จะเป็นนักเขียนนะ ในใจลึกๆ ก็อยากเป็นนักเขียน หรือต้องอ่านหนังสือเยอะๆ แบบวิน เหลียวารินทร์ หรือต้องแลกชีวิตทั้งชีวิตเพื่อให้ได้ประสบการณ์แบบประชาคมลุนาชัย หรือต้อง.....เฮ้อ...ดูๆ ไปแล้วท้อแท้ใจ...สงสัยต้องเก็บดินสอปากกาไว้ในลิ้นชักสักครู่ก่อนละมั้ง อ่านผลงานของคนอื่นไปพลางๆ ก่อน วันไหนฮึดอยากเขียน ค่อยแง้มลิ้นชักออกมาดู ว่าดินสอถูกปลวกแทะไปหมดแล้วหรือยัง
ความฝันลมๆ แล้งๆ
ให้พอมีแรงเมื่อได้ฝัน
แต่ลึกๆ หวังสักวัน
หยิบฝันนั้นมั่นเหมาะมือ
